World of Warcraft را باید پدر تمام بازی‌های اعتیادآور دانست که هنوز هم بعد از چندین سال از عرضه آن همچنان چندین میلیون نفر به انجام آن می‌پردازند یکی از اهداف بلیزارد برای گسترش دنیا و داستان جهانِ وارکرفت عرضه انواع بسته‌های الحاقی برای آن بوده است. آن‌ها با Wrath of the Lich King در سال ۲۰۰۸ نشان دادند که کارشان را به خوبی بلد هستند اما سه الحاقی بعدی نتوانستند در حد «خشم لیچ کینگ» عمل کنند. یکی از انتقادات اصلی وارده به این بسته از جانب وارکرفت بازان قدیمی آسان شدن بیش از حد آن‌ها بود که بالطبع بلیزارد این کار را برای جذب گیمران جدید به بازی انجام داده بود که البته نتیجه‌ای بالعکس داشت و World of Warcraft بیش از چندین میلیون بازیکن ثابت خود را از دست داد. به موارد اشاره شده محتوای کم بسته‌ها را نیز اضافه کنید تا بیشتر به این موضوع پی ببرید.

اما بلیزارد با Legion هدفی کاملا متفاوت را در پیش گرفت زیرا این بسته الحاقی شامل محتوای فراوان و جدیدی بود. مطمئنا یکی از مسائلی که می‌تواند وارکرفت بازان قدیمی را بازی دیگر با بازی آشتی دهد یک داستان بهتر در فرم روایی جذاب‌تر است که خوشبختانه لژیون توانست این کار را به خوبی انجام دهد و نظر مثبت جامعه بزرگی از منتقدین را با خود به همراه داشته باشد.

داستان تنها عنصر بازگرداندن بازیکنان قدیمی نیست و بلیزارد نگاه ویژه‌ای نیز به گیم‌پلی داشته و آن را با انواع تغییرات ریز و درشت همراه کرده‌ است که از جمله آن‌ها می‌توان به کلاس شکارچی اهریمن‌ها، مکان‌ها و سیاه‌چاله‌های جدید و اضافه شدن ۱۰ سطح به بازی اشاره کرد. همچنین مبارزات رو در رو نیز با بهبود‌هایی همراه شده است.

صحبت کردن از اعتیادآور بودن جهان وارکرفت بیهوده است زیرا بلیزارد با لژیون نشان داد که چرا همچنان به عنوان یکی از پادشاهان بازی‌سازی شناخته می‌شود. آن‌ها توانستند با این بسته الحاقی گیمران قدیمی و از سمتی تازه‌واردان را راضی نگه دارند. از همه مهمتر کسانی که مدتی است بازی را به واسطه نبود جذابیت گذشته به حال خود رها کرده‌اند نیز بازی دیگر به وارکرفت بازگشتند. به‌علاوه بازگشت ایلیدان (چه کسی است که نبرد حماسی او را با آرتاس فراموش کند)، یکی از محبوب‌ترین شخصیت‌های World of Warcraft نیز یک دلیل کاملا قانع کننده است برای انجام این الحاقی داستانی.
منبع : زومجی